Ultimatum
Pisać nie pisać ale skoro muszę
bo jakże inaczej uspokoję duszę
wyciszę pragnienia tak wiele ich
żądze poskromię będę jak mnich
słowa zaproszę tylko te dostojne
budzące zmysły wyśle na wojnę
sam się okopię będąc naprzeciw
w tobie może zbudzi to sprzeciw
a może nawet dasz mi ultimatum
kochać cię mam i ogłosić światu
że odtąd będę pisał już lirycznie
o pięknej miłości także erotycznie
bo jak stwierdziłaś miłość tak ma
w łóżku lądują czasem serca dwa
to może tylko wzmocnić uczucia
nie chcę samotności ona dokucza.
Komentarze (24)
wszystko jest dobre co wzmacnia uczucia, nawet
ultimatum;) ale w granicach rozsądku;)
wiersz bardzo na tak,
pozdrawiam serdecznie Zenonie:)
Witaj Anno2, życzę miłego dnia :)
Zenon
No i bardzo dobrze że to ultimatum.
I żadne tam liberum veto.
Fajny wiersz. I dobrego dnia.
WItam Pana Bodka, dziękuję za komentarz, odwiedziny i
serdeczne pozdrowienia, również takowe przesyłam.
Zenon
Piszmy o samotności, ale nie doświadczajmy jej.
Fajne ultimatum...
Łaczę serdeczne pozdrowienia:)
Witaj nocą Joanno, miło Cię widzieć, pozdrawiam
cieplutko.
Zenon
Pięknie, chyba nikt nie chce tej samotności obok...
Pozdrawiam serdecznie :)
Witaj @waldi1, dzięki, że wpadłeś, pozdrawiam. Dobrej
nocy
Zenon
milutko ciepłoto przeczytałem na dobranoc ...