Ulzyłam sobie , czasem to robię.

do nauczycieli , którzy nic nie robia i mają pół roku wolne

Od lat żyję w stresie
nikomu nie ufam
jestem nieustannie oszukiwana
dostaję co roku zupełnie inne przedmioty
starałam się je policzyć
okazało się ze jestem specjalistką od 40 zawodów
kelner kucharz piekarz browarnik ekonomista winiarz rzeźnik i inne
najbardziej nienawidzę przedmiotów technicznych
nie ma podręczników ani innych źródeł
siedzę zwyle w wakacje...bo p.dyrektor nie zmienia przedmiotów swoim koleżankom
mnie nie zna i nie lubi
dzisiaj kręgoslup mi juz wysiada
jak mam się nauczyć na pamięc tylu rzeczy
nie pomylic się na każdej godzinie gdy mówię o tym
co nie ma nic ze sobą wspólnego
o budowie pieca
a potem o rodzajach kieliszków do wina
a potem o tym jak robi sie chleb baltonowski
albo kiełbase suchą
czy wy wiecie z ilu elementów składa się krowa
świnia , cielę koń i kura albo baran
ja wiem
nienawidzę swojego zycia
i mam żal do was bo nie macie pojęcia jak to jest
byc spluwaczką do której można
pozbyć się chamstwa determinacji i pretensji
w jakie obfituje zycie nastolatka
jak to jest gdy człowiek musi być bezradny wobec krzywdy
albo musi być niesprawiedliwy bo nie ma innego wyjścia
albo nie ma żadnych kryteriów sprawiedliwości
jestem nauczycielką zawodu
i juz nikim innym nie mam odwagi być
wyrok: pozostało mi 9 lat.

do tych co mnie rozumieją. wiecie czemu nie chce mi się czasem żyć.

autor

jedna z wielu

Napisany: 2012-09-10 Dodano: 2012-09-09 21:43:53

Ten wiersz przeczytano 1036 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Bez rymów Klimat Mroczny Tematyka Praca

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie