umiem już żyć
Porozglądaj się ze mną
zielony cieniu słońca.
Sprawdźmy, co jest za mgłą
dowiedzmy się, tak do końca.
Policzmy strumienie co tną
granitowe głazy zaklętego kojca.
Ukłońmy się z czcią
dla Boga Ojca
Strach...zapomniałam o tobie
uczę się żyć...
umiem już żyć.
Płatki śniegu i wiatr.
Perliste krople deszczu.
Rozświetlony słońcem świat.
Liście, trawa, łany zbóż i zapach!
Za mgłą kryje się tyle skarbów.
autor
maciek
Dodano: 2006-03-07 23:31:33
Ten wiersz przeczytano 340 razy
Oddanych głosów: 2
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.