Umierając w rytm ciszy.. (...

Nie lubię, gdy milczysz..

Czasem patrzy się na dłoń
Dłoń całkiem obcą...
I chciałoby się, żeby chwyciła naszą...
Nie chodzi o właściciela, chodzi o dotyk...
Tak zimno. Czujesz?
Nie chcę być już niczyja.
Miałam być Twoja...mówiłeś.. a teraz?
Cisza. Nieznośna, mordercza cisza. Wiesz jak boli?
Nie. Nie wiesz.
W tej właśnie minucie umierają setki ludzi.
Pytanie: dlaczego to nie mogłabym być ja?
Mogłabym. Przecież wiem. Boję się.
A jeśli nie zdążę Ci powiedzieć?
Powiedzieć jak bardzo kocham i tęsknię? Jak bardzo boli ta cisza..?
Kto Ci powie za mnie? Nikt nie wie..
A jeśli nie zdążysz?
Nie zdążysz pokochać? A jeśli nie chcesz?
Dlaczego to takie trudne? Dlaczego takie zaskakujące? Niespodziewane i nagłe..
Śmierć..
A jeśli mnie zabierze? Czy wtedy pomyślisz: „ przecież kochałem, zawiodłem”?
W każdej sekundzie umiera człowiek.
To mogłabym być ja. Przecież wiesz.
Więc może warto wykrzyczeć w tę ciszę, że się kocha..
A jeśli żyć będę jeszcze i cierpieć, bo nie usłyszę odpowiedzi?
Czy wtedy lepiej umrzeć bez słów? Czy żyć umierając duszą?
Co jeśli zapomniałeś? Czy i ja gotowa będę zapomnieć?
Nie. Przecież wiem.
Kocham. Za późno już na odwrót. Umieram.
Pamiętasz..? Ocal mnie.

autor

Biscaya

Napisany: 2008-01-22 Dodano: 2008-01-22 23:17:29

Ten wiersz przeczytano 571 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Bez rymów Klimat Smutny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie