Umieranie
Krople deszczu płakały językiem
marynarzy
Rozbijając o parapety ciał swych owale
Zamarzały, mozaiką tajemniczych witraży
Całe piękno za okna szarością ukazane
Tak codzienną, tak pospolitą magią
chwili,
Zawieją między ramami okien malowane!
Cicho, cicho! zaraz łzą w oku słowik
zakwili
Wiatr długimi dłońmi, delikatnie muśnie mi
twarz
Powiewem chłodnym, ostatnią godzinę
umili
autor
Nepomucen
Dodano: 2017-02-21 16:00:19
Ten wiersz przeczytano 797 razy
Oddanych głosów: 8
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (12)
Poruszył mnie...mocno
Każdy ma inne wyobrażenie o śmierci?
Śmierć jest wielką zagadką wiemy, że przyjdzie tylko
nikt nie wie, kiedy może, dlatego też jest ulubioną
inspiracją dla artystów…
Ostatnia strofa jest bardzo przekonująca i zarazem
uzmysławia nam jak autor wyobraża sobie tą ostatnią
chwil, mhmmmmmm bardzo romantycznie:)
Pozdrawiam serdecznie i z uśmiechem, Ola:)
Ciekawy i głęboki wiersz.Zatrzymujesz na
dłużej.Pozdrawiam:)
Umieranie faktycznie samo w sobie nie może być
przyjemne. Ale wydaje mi się, że umierająca osoba
patrzy na świat jak uczeń na ściągę przed
sprawdzianem, chce jak najwięcej zapamiętać. Bardzo
dziękuję za miłe komentarze, pozdrawiam!
Pokazane piękne spokojne umieranie o ile umieranie
jest piękne. Wydaje mi się, że umieranie jest dość
długim procesem i mało przyjemnym, który kończy się
śmiercią zamykając cierpienie.
Wiersz wzbudza wiele refleksji. +
b. db. wiersz
...ma głębię, a to w wierszu najważniejsze...i jak
zwykle odsłon dużo, a zrozumienia, tyle co na
naparstek...
przepraszam, xle napisałam
słowo "ładnie" jest tutaj nie na miejscu. Bardzo
przepraszam.
To przejmujący przekaz, o umieraniu, o dniu niby
codziennym, ale wyjatkowym. Wtedy jest cisza, ale
jakby spiew tez słychać. Inny niż zwykle, wyjatkowy.
Słowik jest bardzo na miejscu. Pięknie Pan (Pani) to
zapisał.
Moje poprzednie komentarze prosze uznać za niebyłe.
... choć z tym słowikiem kwilącym (uzywane dośc
czesto)chyba cos podobnego u Kraszewskiego??? czytałam
dawno temu, ale moze się mylę.
Bardzo wymowna refleksja. Witam Cię serdecznie w
naszej bejowej rodzinie.
Ładnie:) Tylko interpunkcję bym uzupełniła.
Podoba mi się zwłaszcza ostatnia strofa.
Bardzo intrygujący ciekawy ton
przekazu...
:)
Pozdrawiam!