o umieraniu

Pozostaw kochany w swej pamięci
ogrom naszych wspólnych chwil
Jakbyśmy w bezczasie byli zaklęci
kiedy płomień przestanie się tlić

Nieuniknione jest przecież przemijanie
a wraz z nim nieodłączny smutek i ból
Jest czas na narodziny i umieranie
i moment rozstania, by spotkać się znów

Nie ma na Ziemi wieczności
tańczymy z niepewnym dniem
Bóg na nas spogląda z wysokości
zabierze Ciebie , zabierze mnie

Jeśli odejdę pierwsza- uśmiechnij się
będę być może stała obok Ciebie gdzieś
Chcę widzieć jak życie nadal cieszy Cię
kiedy pamiętasz tę "lepszą" mnie...

autor

Sylwia Grudziądz

Napisany: 2010-09-19 Dodano: 2010-09-20 19:00:21

Ten wiersz przeczytano 2310 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Rymowany Klimat Optymistyczny Tematyka Śmierć

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie