Unik

Chciałbym pojąć jego wymysły okrutne
Jego usta bełkoczące, oczy smutne
Jego pięści złością zaciśnięte
Myśli nienawiścia nasiąknięte

Zrozumieć pragnę jego życia skracanie
W marzeniach o cierpieniu trwanie
Jego pamięć bezlitośnie zawodną
Obietnice o wieczności zwodną

Chcę wybaczyć samotności wyrok
Cierpienia niejeden łzawy rok
Chcę, ale za późno teraz już
Nie chce dmuchać na zaległy kurz

Chcę dzisiaj stanąc z nim bark w bark
I chwycić go śmiertelnie za kark
Napluć mu w twarz, krzynąć: Zdychaj!
A on mnie wciąż gdzieś wysoko unika...

autor

detrit

Napisany: 2004-12-27 Dodano: 2004-12-27 15:47:17

Ten wiersz przeczytano 702 razy

Oddanych głosów: 8

Rodzaj Rymowany Klimat Wrogi Tematyka Wiara

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie