Uniosę
Czy można trochę przestać marzyć?
Pragnieniom trzeba rozpiąć skrzydła.
Nic się nie dzieje wszak dwa razy,
Wczorajsze chwile czas zatrzymał.
Nie poszybujesz, nie zapragniesz,
zastygniesz w stanie wypalenia.
Nigdy nie znajdziesz w sercu na dnie
tej iskry, która wszystko zmienia.
A przecież bez nie przestał pachnieć,
magnolia różem wciąż zachwyca.
pająk koronki tka jedwabne.
Czyż to nie piękne? Sam to przyznasz.
Ja wiem, że boli i że ciężko,
a oczom łez zabrakło z żalu.
Choroba kolec wbija w przyszłość,
Przytul się mocno. Boże daruj
chwile zwątpienia. Jestem, tulę.
Przed nami jeszcze tyle wiosen.
Każde cierpienie zacałuję
i razem z tobą krzyż poniosę.
Komentarze (34)
Bardzo mądry wiersz.
Piękne myśli super zrealizowane: bardzo lekko,
płynnie, klarownie.
Bardzo mi się podoba.
Pozdrawiam
Pełen oddania i mądrej miłości, wiersz.
Madziu, ten wiersz to perełka. Miłego dnia życzę.
Madziu, łza się zakręciła w oku.
piękna deklaracja :))
I to jest prawdziwa poezja:-) pieknie piszesz, tak
płynnie i lekko:-)
Przepiękny wiersz.. Przez który się "płynie", a nie po
prostu czyta. Jeden z tych, po których coś ciepłego
zostaje w środku jeszcze przez długi czas..
Dziękuję, że mogłam go zobaczyć...
Piękny, ciepły obraz prawdziwej miłości, o której tak
zawsze pięknie piszesz.
Pozdrawiam.
Zaczytałam się, wzruszyłam. Pozdrawiam magdo i tulę
Ciebie-:)
Dobranoc, śnij słodko...
Magdo! Cudowny wiersz.
Zachwycasz mnie swoją poezją.
Pięknie pozdrawiam
Bardzo ładna a nawet piękny. Miłego Magdo:-)
Bardzo wzruszająco,Magdo.
Pozdrawiam.
Ostatnimi wersami celnie spuentowałaś całośc - nie
wolno przestac marzyc i trzeba przestac wątpic!
Utuliłas mnie wierszem po raz kolejny... :))
Pozdrawiam !
pięknie, wzruszająco...
pozdrawiam:)
piękny...bardzo piękny...pozdrawiam serdecznie.