Uniwersalne momenty

Wśród trosk bytu, problemów żywota,
Najjaśniejsza gwiazda, słońce, punkt w ciemności,
Odpędzając smutek, powodując tyle radości,
Należy się temu oddać, dajmy się omotać !

Pola kwieciste, raj ! Horyzontu ? Nie ma !
Dookoła rozkosz, najmilej zaprasza do siebie,
Nie czuj się jak w raju – czuj się jak w niebie,
Nieważne z iloma troskami walczysz – trzema, czterema...

W bezkresie szarości, natura nadzieją,
Otwiera powieki na sens tego istnienia,
Dusza się raduje, oczy się śmieją,
Niech ta chwila się nie kończy! Zostaną tylko wspomnienia...

Dusza gorąca, deszczem schłodzona,
Nagłym, spontanicznym, dopełniającym krajobrazu,
Gdy pomyślisz o tych chwilach, nie czuj się osamotniona,
Moja dusza nie zapomni tych chwil nigdy, ani razu....

autor

okhm100

Napisany: 2008-05-04 Dodano: 2008-06-07 14:14:53

Ten wiersz przeczytano 522 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Rymowany Klimat Romantyczny Tematyka Przyroda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie