Upadające posągi

Jak łatwo ostatnio burzy się pomniki
Jak łatwo wdeptuje autorytety w błoto
Wystarczy tylko kilka słów lub kartek
I znowu czyjeś życie nic nie warte,
Bo są tacy co wszystko z góry wiedzą,
Bo oni dziś wysoko siedzą
I oni mają pokoje, szafy, teczki,
A w teczkach mają każde, nawet małe przewinienie
I nic nie warte czyjeś całe życie, a. nawet Sąd,
Bo dla nich tylko ważny jest Twój mały błąd.
I z piedestału zrzucić chcą każdego,
Kto nie pasuje do stworzonego przez nich wzorca,
Lecz nie wiedzą szaleńcy, że wzorzec jest fałszywy,
Bo każdy z nas ma jakąś skazę, nikt nie jest święty,
Nie wiedzą, że błoto którym rzucają wkoło
Przykryje im niedługo usta, nos i czoło.

autor

jadon

Napisany: 2007-02-15 Dodano: 2007-02-15 21:47:35

Ten wiersz przeczytano 559 razy

Oddanych głosów: 21

Rodzaj Bez rymów Klimat Zimny Tematyka Świat

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie