Upadam
Kto śmiał podnieść na Ciebie rękę, Jezu?
Ubiczować, opluć, okraść, przybić do
krzyża.
Kto śmiał
to zrobić dzisiaj?
„Czy nie ja…?”
„Tak jest, ty.”
I łzy
w oczach
stoją na straży grobu.
Nie potrafię kochać.
Boże, pomóż.
(Mt 26, 14-25)
autor
DoroteK
Dodano: 2019-04-19 08:44:26
Ten wiersz przeczytano 4398 razy
Oddanych głosów: 74
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (81)
Obijasz się Doroto. ;)
Ślę moc serdeczności. :)
Witam. Piękny wiersz Upadam w czasach kiedy zło panuje
w kraju i na świecie. Pozdrawiam
Niezwykle wymowny, prawdziwy wiersz. Często tak ciężko
wyzbyć się zła i ofiarować innym miłość
Pięknie. Pozdrawiam Dorotko kochana. Pozdrawiam z
Polski.
skłania do refleksji,,pozdrawiam:)
Pozdrawiam i głos zostawiam + ;)
Wiersz porusza, wywołuje u mnie emocje. Każdy popełnia
błędy, bo jesteśmy tylko ludźmi. Pozdrawiam Cię,
Dorotko.
wzruszające strofy Dosiu
Poruszające wersy... moc pozdrowień
Dorotko,podziwiam Ciebie za nietuzinkowe
wiersze,pozdrawiam majowo :)
Takie prawo autora:)
Czytelnik jedynie wyraża swoje zdanie i oczywiście
słonecznie pozdrawia:)
@meluzyna* :-) masz absolutna rację, że łzy
najczęściej w oczach, choć (metaforycznie) nie zawsze,
ale dla rymu i rytmu, póki co, zostawię, chociaż będę
myśleć, może coś wymyślę :-) dziękuję i pozdrawiam :-)
Po pierwsze przeczytałam Twój wpis profilowy, żeby nie
utożsamiać peela z autorem:) I zgadzam się w stu
procentach.
Pozbyłabym się w oczach* bo wiadomo, gdzie pojawiają
się łzy.
Metafora na plus:)
Wymowny i piękny wiersz, Dorotko. Pozdrawiam
serdecznie ) B.G.
Bardzo ładna ilustracja do powiedzenia
: "piękno i siła tkwi w prostocie".
Jednak też, to pozór, tak jak ten wiersz jest tylko
maską.
Techniczny, bardzo głęboki,
powodzenia,
marcin...