Upadek

Pokotem leżą słowa.
Padły niemal wszystkie,
bez większych obrażeń i bez skutku.
Głuche one i głusi na nie.
Spokoju zaznają w moim niepokoju,
czułe, szeptane, czasem niechciane.
Wypowiedziane mimo woli i z jej aprobatą,
wymodlone, wyśnione, natchnione,
błagające z nadzieją i bez niej,
z uśmiechem, z przymrużeniem,
z oczu i z serca,
i wcale nie jest mi lżej.
Z duszy, nigdy bezduszne.
Zgadniesz, które zostały?

Nieśmiertelne, jaśminowe, już ostatnie.

autor

fenixferrum

Dodano: 2007-01-11 12:15:12

Ten wiersz przeczytano 592 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Bez rymów Klimat Optymistyczny Tematyka Nadzieja

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie