Upadek

Depresyjne krople
pigułki smutku
bez recepty
przyjmowane

W jesiennym czasie
nadużywane
w samotności
melancholią zapijane

Na wieczność
kruche serce
z miłości
i krwi odsączone

Puste spojrzenie
pesymistycznej zmory
zza okna
dreszcze wywołuje

Spękane usta
w niemym wołaniu
zastygłe
wargi poranione

Koniec jest bliski
lodowaty chłód
ogrania ciało
zamarłe

W głowie tylko
jedna myśl
wypływa
zagłuszana

Szczękaniem
zębów w szczerbatym
uśmiechu
śnieżnobiałej czaszki

Kostuchy
idącej ku tobie
z czułością
w pustych oczodołach

Znika
umyka w mgnieniu
szklistego oka
budzi się tęsknota...

autor

BuuBuu

Napisany: 2013-09-30 Dodano: 2013-10-01 18:57:55

Ten wiersz przeczytano 631 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Bez rymów Klimat Melancholijny Tematyka Samotność

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie