Upadłe anioły
Zaklęci w przeszłości owładnięci
marzeniami
proszący Boga o drugą szanse na inne
życie
przegrani potępieni z dziwnymi
przekonaniami
przepełnieni bólem nienawidząc siebie o
świcie
wszystkie smutki i żale w szkle topią co
dzień
starając się stłumić rodzący się w gniew
wczoraj znów za późno przyszedł błogi
sen
dziś przestraszona mysz choć wczoraj lew
pisząc list do m którego nikt nie
przeczyta
nie umiejąc sobie wybaczyć tego co było
każdy sam z chęcią nawet diabła o drogę
zapyta
prawdy nie odróżniając od tego co się
śniło
z podstępnym umysłem toczą przegraną
walkę
pełnym uraz żalu i za miłością wielką
tęsknoty
wypijając kolejną gorzkiego cierpienia
szklankę
nic im nie pomoże nabrać do życia ochoty
tylko miłość może drogę wskazać i
uwolnić
wybaczenie duszę uzdrowi i sił nowych
doda
z nią w sercach do wszystkiego są zdolni
ilu z nich jednak przegrało mówić aż szkoda
Przeciętny człowiek nie zdaję sobie sprawy ilu pośród ludzi żyje z chorobami , urazami i obciążeniami psychicznymi oraz z tego iż granica między szaleństwem a geniuszem jest cienka.
Komentarze (35)
oj te upadłe anioły
bardzo dobry życiowy wiersz
o ludziach którzy uciekają w szpony nałogów
pozdrawiam:)
i tylko miłośc może
bardzo dobry z głęboką refleksją- smutny pełen goryczy
...
pozdrawiam :-)))))))
Smutny ale z dobrą refleksją wiersz, pozdrawiam:)
Roznie ludzie widza sposob na ucieczke od zycia
...klarowne przeslanie ..czesto mamy obok siebie osoby
z problemami i nie zawsze udaje sie pomoc..pozdrawiam
ja zawsze powtarzam
że każdy coś ma
ale nie wszyscy
o tym wiedzą
lub tylko udają...
piękna treść
i tak też pozdrawiam:)
Jestem pod wrażeniem.
Smutny,niezwykle autentyczny wiersz,niestety wielu
jest przegranych,z powodu cierpień,
rozczarowań chorób,a miłość faktycznie jest wielkim
lekarstwem na wszelkie okropieństwa,też coś o tym
wspomniałam w moim wierszu pt Zło...
Miłego wiezoru
Piękny wiersz. Tak, miłość jest najważniejsza w życiu,
ona nadaje sens i potrafi zdziałać wszystko.
Pozdrawiam cieplutko. Jola.
smutny wiersz, pełen goryczy...
Świetna mądra refleksja
pozdrawiam
Niesamowita refleksja .
Bardzo mało tej miłosci. Bardzo za nią tęsknimy.
Miłego jaro
Piękna refleksja wraz z wierszem.
To prawda, tylko miłość może uleczyć strapioną duszę i
podać przyjazną dłoń. A jej ciągle tak mało.
Pozdrawiam Jarku.
całkowicie zgadzam się z Tobą - bardzo głebokie
przemyślenia i tragedia - pozdrawiam