Upadły Aniele…

Dedykowany ludziom którzy stracili nadzieje na lepsze jutro...

Delikatne pełne wdzięku skrzydła Anioła widziałam
Rozdarte na strzępy pióra zbierałam
Próbowałam ułożyć je wszystkie w jedną całość
By podarować Tobie.
Zabrałeś.
Nie mówiłeś, kim jesteś, nie mówiłeś, kim byłeś
Odszedłeś.
Mnie, samą zostawiłeś.
Szara mgła przysłaniała mój kolorowy świat
Czekałam aż znów spotkam Ciebie.
Kogoś bez wad.
Że poznam twoje wnętrze dowiem się, kim jesteś.
Czekanie, było dla mnie wiecznością.
Jednak wytrwałam ze swoją gotowością.
Powróciłeś i znów nie miałeś swego skarbu.
Okradła Cię ze skrzydeł miłości, gdy byłeś w letargu.
Okradła Cię pycha, twoja najlepsza przyjaciółka,
Pamiętasz? Zapomnisz.
A teraz upadły Aniele zostaw moją duszę
Niech nigdy więcej od Ciebie życia już nie wymuszę.
Już nigdy…

Może i wiersz nie pasuje do żadnego stąd klimatu czy też tematyki, ale jest pisany od serca. Liczy się?

autor

melooody

Napisany: 2006-06-21 Dodano: 2006-07-05 13:42:26

Ten wiersz przeczytano 733 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Nieregularny Klimat Pesymistyczny Tematyka Nadzieja

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie