Upadły człowiek
Upadłym człowiekiem jestem
który robi, myśli potem
Grzesznikiem, co ma w sobie wiarę
który wie, że Bóg za zło karze
Zbyt wiele błędów
Za wiele nieprawdziwych słów
Tak wiele haniebnych czynów
Lecz ciągle ma nadzieję w lepsze jutro
Choć wiem, że życie trwa tak krótko
Chcę prosić Pana o kolejną szansę
Na wybaczenie
Na lepsze przez życie kroczenie
Przepraszam to zbyt mało
Za dużo już życie złych chwil dało
Choć wiem, że bez Ciebie ani za próg
Boże, proszę daj mi więcej dobrych dróg
Wytrwałości
Sensu miłości
Bez grzechu
Więcej szczerego uśmiechu
Więcej czystego oddechu
Dziekuję za uwagi
autor
anetka:)
Dodano: 2012-02-05 14:46:37
Ten wiersz przeczytano 1228 razy
Oddanych głosów: 7
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (5)
Powinno być ... Sensu miłości... .
Widzę przez ten wiersz że autorka ma wiele smutków
lecz czy my sami nie jesteśmy sprawcami tych smutków?
wiraźnie prosimy o coś Boga a czy nie lepiej próbować
samemu coś uczynić? co do wiersza to bardzo ciekawy i
wciągający na dłuższe rozmyślania. daje plusik.
Pozdrawiam i zapraszam do siebie:)
i ok, już nie razi.
"Lecz ciągle ma nadzieje w lepsze jutro" = nadzieję,
"Chcę prosić Pana o kolejną szanse" = szansę,
--------------------
nadzieje i szanse = l.mnoga, te nadzieje, te szanse,
a liczba pojedyncza - widzę tę nadzieję, dam tobie tę
szansę.
------------------------------
zatem popraw i zapamiętaj na przyszłość, ponieważ
wiersz z błędami jak panienka nieuczesana.
I wielokropek na końcu - nie widzę uzasadnienia.
Wrócę tu jeszcze. Pomyśl.
Dobry wiersz mijamy ich w pośpiechu życia żyją snami
to często my sami Bardzo dobry bo dlaczego są różnice
to albo ludzie sami tworzą albo świat ma czarne i
białe i tak stworzony został Brawo !