upaść...

nie dam się tknąć
odejdźcie stąd
miłość niczym jest
spójrz jak triumfuje zło...

mój drogi Przyjacielu...
jesteś wielki
uwodzisz nieznanym i czymś niepojętym

Twe imię rozkosznym zatruciem
a nienawiść jedynym uczuciem

mój ukochany zniszczymy świat
miłosierdzie do stóp upadnie nam
sakramentem będzie ofiara i strach
wyrwiemy błogość zasadzimy korzenie zła...

mrok zawiśnie nad tobą
nie uciekniesz nie będziesz już sobą
potem na krótko zostawię cię

choć wiele obiecałem
nikim byłeś, że mi zaufałeś
nie pozwolę ci odejść
na wieki zostaniesz przy mnie
sprzeciwisz się - zginiesz

autor

kat(ka)

Dodano: 2005-09-06 16:24:48

Ten wiersz przeczytano 649 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Rymowany Klimat Wrogi Tematyka Wiara

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie