Upojenie...
Chwile wyrwane codzienności
i czułym słowem wyszeptane,
myśl wspólna, wspólne treści,
serca pragnieniem rozedrgane
niebo przecina tęczy wstęga,
zieleń zieleńsza od nadziei,
słowik swą tęskną arię kwili,
na skrzypcach grają mu anieli,
noc dotąd cicha, smutna, czarna,
trąca uśmiechem własną ciszę,
muzyka wręcz upaja duszę
i słowa wierszy, które piszesz…
autor
yolkaw
Dodano: 2008-06-05 00:19:59
Ten wiersz przeczytano 588 razy
Oddanych głosów: 11
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (3)
Ale piękny.... Wzruszyłam sie czytając Twoje słowa,
tyle w nim uczucia... Piękna forma rytm i taka cudowna
treść. Podziwiam talent
A ja nic nie powiem...i Ty wiesz dlaczego...;)
Jakże ten wiersz jest inny, bardziej optymistyczny,
niż większość poprzednich. Widać, że rany w sercu też
można zaleczyć.