Upojne westchnienie...
Poeci, poetki!! Wasz świat jest Waszym światem, Wasza twórczość, jest Waszą twórczością... Nie pozwólcie na zniszczenie KRAINY WYTCHNIENIA- KRAINY POETÓW
Przechadzam się bosa
Bo tak mi wygodniej
Lubię czuć pod stopami
Pulsującą ziemię
Oddycham głęboko
Czerpiąc przyjemnośc
Z rześkiego powietrza
Które jeszcze niedawno
Zafascynowane powietrzem
Chłonęło miłosną piosnkę z jej ust
Idę samotna
Jakże szczęśliwa
W krainie
Gdzie wolno mi wszystko
Moje myśli
Niedawno zamknięte
Przytłoczone
Tutaj są całkowicie wolne
Wzbijają się i uparcie dążą
Ku szczytom poetyckiej twórczości
Są jak wiosenne kwiaty
Takie świeże
Nienaruszone
Im wolno być nieśmiałym
W swojej naturze...
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.