Upomnienie

Świat zawirowań nie ma już czasu
wszystko przemija , bezpowrotnie ginie
poplątane z pomieszaniem, głupota króluje
ludzkość - człowiek od środka się psuje.

Morza wzburzone zalewają lądy ,
by gniew swój wyrazić na ludzkie poglądy,
słońce rozgniewane ziemię wypala
i czeka łaskawe , aż nadejdzie zmiana.

Przyroda z trudem walczy o przetrwanie
okaleczona na nowo się odradza,
a człowiek stale błądzi czegoś szuka
czy wie-że czas do drzwi już puka ?

Próżno płakać , gdy oczy zamknięte
prosić w modlitwie o jakieś nadzieje
próżności tak wiele, tyle się zdarzyło,
dobroci zbyt mało, a miłości nie było...

Czy człowiek ma w sobie , dość jeszcze siły
naprawić szkody, by serca godnie same się obroniły ??
być może -odpowiedź niedługo nadejdzie
a wtedy słońe radośnie-na nowo wzejdzie ...

autor

Kazimierz45

Napisany: 2003-09-10 Dodano: 2007-02-10 12:04:10

Ten wiersz przeczytano 651 razy

Oddanych głosów: 10

Rodzaj Rymowany Klimat Dramatyczny Tematyka Świat

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie