Uratowany

gdy powietrze drga żarem ust
a ławki są pełne westchnień
dzieci baraszkują wśród
traw kalendarzy

tykaniem szprych spiesznych
rozświergotana młodość
spływa po tafli pleców
zakrętami potu

zatopiony w słodkim uśmiechu
staruszki o twarzy z kory
zbieram tańczące jabłka
po stole alejki

uchylam rondo krajobrazu
pozdrawiam zapach miasta
nieruchomo w fotelu parkowym
jak w kinie oglądam życiorysy

głaskany słońca dotykiem
zamykam w dłoni czas
nie mam nic na myśli
dziękując Bogu za życie

autor

Ignacy Barry

Napisany: 2005-05-30 Dodano: 2005-05-31 00:31:34

Ten wiersz przeczytano 744 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Biały Klimat Radosny Tematyka Świat

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie