URATUJ MNIE

Tonę..
We własnych myślach,
obłędnych pomysłach,
szalonych działaniach
Tonę...
Uratuj mnie!

Trzymam się
cienkiej gałązki w rwącym strumieniu,
lecz boję się,
że przegram i zniknę w okamgnieniu.

Powietrza coraz mniej,
woda mnie przykrywa,
moja walka serca w tej
chwili- przegrywa...
Tonę...

Uratuj mnie...
Wiem, że Twoja siła
odsłonić by potrafiła
cień moich łez
poprzez
jeden gest,
byłaby kojąca
jak woda na pustyni
i tak gorąca
jak złoty promień słońca
w pochmurny dzień,
Odsłonić by potrafiła
rozpaczy mojej cień,
inaczej utonę..

Wiem, że potrafisz,
lecz czy się odważysz
właśnie ze mną popłynąć,
czy jednak chcesz to ominąć?
Między niebem a ziemią me marzenie
-Tym bardziej się boję.

Uratuj mnie...
Pospiesz się...
Wybrałam Ciebie

autor

Madeli

Napisany: 2007-06-18 Dodano: 2007-06-18 21:20:18

Ten wiersz przeczytano 479 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Rymowany Klimat Rozmarzony Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie