Uriel

„Ogień Boży, który roztoczył światło nad ziemią”

Najwyższy władco jaśniejącej łuny.
Sprawujący władzę nad gromem i burzą.
Bezlitosny twórco człowieczej próżności.
Serafinie zsyłający ogień, ból i trwogę.

Urielu spoglądający w mroki ziemi na wysokości słońca.
Niepohamowana przyłbico miłosierdzia Stwórcy
na znak pokuty wkładana na wieki.
Pieczęć ta okrutna założona żywym
okazała twarzą ramienników witraż z przepowiednią.
Pomsto moja z ducha głębin świat przemierzaj.
Lgnij i łżyj, gdy strażnik przeminie raniony.

Ci z tych, którym dedykuję znają moje zamiary.

autor

Laiik

Napisany: 2006-09-18 Dodano: 2006-09-22 08:25:42

Ten wiersz przeczytano 612 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Bez rymów Klimat Mroczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie