uroda

piękno prze­mi­ja jak wios­na
ro­zum top­nieje w zachwy­cie
zos­ta­je wiara słów tros­ka
i wzrok wpat­rzo­ny o świ­cie

w oczy zna­jo­me od zaw­sze
twarz przeoraną sza­rością
i myśl co misją cel w życiu
ob­da­ro­wa­nia miłością

pa­mięć grać nie chce nu­ty
o jur­nych no­cach lip­co­wych
dzi­siaj wys­tar­czy dzień przeżyć
w zwykłych re­lac­jach zdro­wych

spoj­rzeć na siebie z dumą
w do­ty­ku słów poczuć miłość
i tęsknić za sobą już te­raz
jak by się ra­zem nie było

bo cóż nam po­zos­tało
czy wspom­nisz o mnie miła
gdy jed­no na roz­sta­jach
por­wie sta­rości chwi­la

w ra­dości zos­tań lu­by
ja w imię tej miłości
prze­niosę nasze życie
na fa­lach snów wie­czności

autor

jarek k

Napisany: 2012-11-23 Dodano: 2014-11-23 10:38:07

Ten wiersz przeczytano 898 razy

Oddanych głosów: 8

Rodzaj Rymowany Klimat Radosny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie