Uroda przeminia, dusza...
Nie patrz na wygląd człowieka
Nie oceniaj pochopnie
Bo nigdy nie wiesz co siedzi w głowie...
Nie bój się, gdy twarz niemiła
I brak uśmiechu na niej
Postaraj się poznać dobrze
Tą z pozoru niemiłą osobę
A może okaże się, że
Człowiek ten jest twą pokrewną duszą
A nawet jeśli nie, może znajdziesz w nim to
co dobre
I wyniesiesz na światło dzienne...
Każdy człowiek zakłada choć raz maskę
Może nie było Ci jeszcze dane ujrzeć danego
człowieka bez niej?
Skoro tak, to nie wyciągaj pochopnych
wniosków,
Nie oceniaj drugiego człowieka w jednym
słowie,
Przecież ty go nie znasz...nikt go nie zna
tak naprawdę dobrze...
Nie pozwól by twoja opinia zamknęła przed
nim drzwi do innych
Pamiętaj! Człowiek zmiennym jest, wciąż jak
kameleon...
A ty nigdy nie wiesz, ile barw jego
znasz...
Nie patrz na urodę, ona przemija...
Lecz patrz na wnętrze, które jest
najważniejsze!
Bo prawdziwe, jedyne, niepowtarzalne i
wieczne...
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.