urodziny

kroki swoje na schodach liczę
jakbym nocnym był rabusiem
żeby tylko przejść przez tę ciszę
żeby chociaż na chwilę usiąść
i zagubić się w wiatru płomieniach
spadających na blade powieki
dłonie chwilę potrzymać w kieszeniach
żeby tylko mi było lepiej

lepiej chyba nie mówić mi tylko
bo cóż po tym co niosę ze sobą
dzień się staje bezpowrotną chwilą
a ja wciąż z pochyloną głową
nawet nie wiem przed czym się chylę
czemu oczu nie wznoszę ku górze
chyba boję się właśnie na tyle
że przed samym sobą tchórzę

a miasto powoli układa się do snu
mijają światła na długie godziny
chciałbym wykrzyczeć lecz brak mi tchu
że dzisiaj przecież są moje urodziny

autor

piasek

Dodano: 2004-11-03 19:05:10

Ten wiersz przeczytano 1301 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Urodziny

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie