Urok zimy. Proza.
Pola pokryte białym całunem, niebo czyste
i błękitne, śnieg migoce jak brylanty.
Cudownie wyglądają w bieli wysokie
drzewa,
wyciągając ku niebu nagie ramiona,
kryształowymi pociskami odbijające
się na pagórkach promienie słońca.
Pięknie, ale niepociągająco w
błyszczącym
przepychu, wahającym się ciągle
migotaniu
w ostrych kątach pod wieczór zamieniły
się
w ametystową barwę. Potworzyły się już
duże zaspy bielutkiego, puszystego
śniegu,
a mróz na szybach wyrysowuje całe gaje
palmowe, ciche, smutne a jednocześnie
martwe piękno bezlistnych drzew ,
rzucających cienie na zalaną światłem
księżycową drogę.
Tessa50
Komentarze (13)
Pięknie oddana zimowa aura...pozdrawiam :)
piękny krajobraz :)
Nieskazitelny,uroczy fragment zimowego krajobrazu
ukazany słowami wiersza:)
Tesso jak zwykle, w cudowny sposób, chyba znany tylko
Tobie łaskoczesz moją wyobraźnię, intrygujesz zmysły,
tworzysz wspaniałe obrazy. Czy jest tu jakiś malarz? :
Pozdrawiam niezwykle serdecznie.
lubię zimę,mam wrażenie,że bielutki śnieg oczyszcza
ziemię i nas z "brudu",pozdrawiam
oj zasypało, niby ładnie, ale trzeba
odśnieżać...pokazałaś urok zimy
"mróz na szybach wyrysowuje całe gaje
palmowe" :-) Tesso, tak, mamy zimę i to badzo piękną,
szkoda tylko, że komunikacja siada ;-) jak zawsze
ładny kawałek prozy :-)
Witam Ciebie Tesso w ten zimowy wieczór. Przyznam Ci
się, że nie lubię zimy bo jestem ciepłolubny. Jednak
Twoja zima, którą przedstawiasz w tak piękny sposób
możne trwać aż do wiosny i będę w niej szczęśliwy.
Pokazujesz jej prawdziwe piękno i oblicze z tej
przyjemnej strony. Miło było przeczytać. Pozdrawiam i
dziękuje za ciepłe słowa:)
Są osoby specjalizujące się w opisach przyrody, Ty
pewnie do nich należysz.
Ładnie to opisane, czytam i widzę to oczami wyobraźni.
Pięknie, brawo!+
teraz rozumie skad taka piekna zima zawitala
kolejna proza...w doskonałym klimacie....zimowy
pejzaż....nawet nie czuje zimna...
witaj Tesso50, jesteś a już myślałem, że nie
przeczytam porcji Twojej tak pięknej prozy.
serdecznie pozdrawiam. Dziękuję.