Urok życia
Bosymi stópkami,
po miałkim piasku,
stąpa dzieciątko,
w słońca blasku.
Matka - postać,
jak anioł pilnuje.
Dziecko pada, siada,
czasem figluje.
Wtopione w krajobraz.
Postacie jak kadr filmu mkną.
Przedstawiają życie,
wokół zielenie śpią.
Otaczają i kołyszą.
Nucą muzykę wiatru.
Spacer, zapach przyrody.
Urok życia;
przepięknej przygody.
Czas i życie -
nie wymaga zgody.
Dodano: 2015-04-01 00:36:10
Ten wiersz przeczytano 945 razy
Oddanych głosów: 7
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (5)
Marysiu, jest cudnie i oby tego uroku życia dziecka
nikt nie próbował zakłócić. Miłego dnia, z
pozdrowieniem :)
śliczny wiersz
Matka jak anioł :)
Ciekawy refleksyjny wiersz. Pozdrawiam.
Ciekawy wiwrsz,pozdrawiam serdecznie