Usiądź przy mnie
https://youtu.be/UNyfiIwcjwA
Zatroskana twarz
pochmurna jak noc
w lustrze cierpienia
każdego dnia
wiatr kołysze
gałązką-małe wspomnienia
kluczem do serca
upragnionego zamku
spływa słona łza
dotknęła policzka
chusteczką młodości
by ukryć smutek
gorzkiego życia
cichy szept wiary
pocałował
spójrz mi w oczy
nie lękaj się
w odkrywaniu nowych dróg
autor
Iris&
Dodano: 2017-10-30 17:54:06
Ten wiersz przeczytano 1363 razy
Oddanych głosów: 44
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (42)
Nigdy nie traćmy nadziei.
Pozdrawiam Marioluś
pozwolę sobie za Donna :) pozdrawiam ciepło :)
hmmm... już sama nie wiem, czy to nadzieja, czy
kuszenie
:-)
Ładna życiowa refleksja.
Warto pozbyć się lęku i dążyć do nowego.
Kiedy wiara przysiadzie tuz obok to z cala pewnoscia
latwiej patrzec w przyszlosc. Bardzo ladnie napisalas.
Moc usciskow.
Rozumiem droga Mariolu,ale trzeba wierzyć,mieć
nadzieję...sercem jestem przy Tobie
kochana...pozdrawiam i tulę.
pięknie o nadziei
miłego dnia, Irisku :)
pięknie o nadziei
miłego dnia, Irisku :)
Witam wszystkich Bejowiczów,
uśmiechem dziękuje za ciepłe słowa.
Życzę pomyślnego dnia:)
no jak się nie wzruszyć Mariola...pięknie, nie jestem
fanem Krawczyka, ale pasuje+:) dzień dobry, miłego
potrafisz wrażliwa duszyczko pięknie o czuciach pisać,
serdeczności Marioluś :)
Bardzo mi się podoba...
Pozdrawiam :)
Refleksyjnie i pięknie o uczuciach.
Pozdrawiam serdecznie:)
Smutno Ci Mriolu, ocieram Twoją łzę dostrzegłam ją
nawet przez swoją. Pozdrawiam.
Piękny, refleksyjny wiersz.
Miłego dnia życzę Irys&-ku.
Pozdrawiam serdecznie
i dziękuję bardzo:))