Uskrzydlenie

Świtało.
Najpiękniejszy motyl
sfrunął na dłoń,
bezkreśnie
zdumiał
niespotykaną barwą,
blaskiem.
Westchnęła.
W słońcu zatrzepotał.

Nie dowierzając,
opuszkami
musnęła.
Niebieskawy pyłek
osiadł na palcach.
Drżące skrzydła
umknęły.
Cud ulotny
zniknął.

Zbudzona pomyślała
– miłość
jak motyl ze snu,
zjawiskowość.

Jej zdjęć nie znajdziesz,
nie opiszesz.
Pochwycisz
– ślad zostawi,
znosząc
duszę ku wyspom najszczęśliwszym.

https://www.youtube.com/watch?v=J4efoulsTuU

autor

Turkusowa Anna

Napisany: 2020-06-01 Dodano: 2020-06-01 16:26:32

Ten wiersz przeczytano 2250 razy

Oddanych głosów: 32

Rodzaj Wolny Klimat Rozmarzony Tematyka Fantastyka

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie

zaloguj się aby dodać komentarz »

Komentarze (34)

wolnyduch 2020-06-01

Pięknie, niebanalnie o wyjątkowym zjawisku, jakim jest
miłość, która uskrzydla ale też bywa ulotna i krucha.
Serdeczności wieczorne Aniu przesyłam:)

zielonaDana 2020-06-01

Przyjemnie :)

waldi1 2020-06-01

Delikatnie i bardzo pięknie ...

valanthil 2020-06-01

Teraźniejszość. Mało kto o niej myśli i potrafi
docenić. Tobie się zdecydowanie to udało.

joanna 53 2020-06-01

lekki i przyjemny wiersz,
pozdrawiam:)

Ignotus 2020-06-01

chwilnie

promienSlonca 2020-06-01

Witaj Anno.
Pięknie, wprost magicznie, cudowny przekaz + piękny
link uzupełniający,
Pozdrawiam serdecznie.:)