***Usłane różami***

Gdyby nie było światła na ziemi,
Gdyby nie było wszelkiej nadziei
Cóż by wszyscy powiedzieli?
Gdzież szukali w twierdzy uczuć czerwieni

Usychające poczucie zrozumienia i miłości
Budują równowagę fundamentalnych stopni trudnych dróg
Nie bój się wyjść na sposobności swych umiejętności
Sięgając dłońmi murów ostrząc ich próg


W zamku korytarze barwiąc bordowymi kaftanami ścian prawdziwych uczuć ludzkich,
Pną się w górę sięgając białych grzechów zniewolonych
zapisanych popielatą barwą,
Otulonych w całym domostwie werandami
Okiennic żywych winorośli, kolcociernistymi jałowcami..


Zatop się w melodii puszczonej kątem oka
Nie dotknie Cię już nic prócz mrożąca myśli trwoga.
Osamotnionej duszy nie sposób przebywać
Ważne, by umieć słuchać siebie i swego głosu
Niżeli cudzego i niezrozumiałego.


Chociaż to czasem boli, życie nie jest usłane różami!

Spisałam te słowa z myślą o pesymistycznym wierszu o róży... Mając kolce, nie zawsze jest w stanie ukłuć...

autor

Patrycja_Vampire

Dodano: 2008-04-17 20:23:58

Ten wiersz przeczytano 1138 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Nieregularny Klimat Pesymistyczny Tematyka Fantastyka

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie