Uśmiech wypełni braki
To jest o dziewczynie na wózku inwalidzkim. Poprostu napisałam to z instynktu, nie wiem co na mnie tak wpłyneło, ale szkoda mi takich ludzi, ale to nie znaczy że ktoś przestaje być człowiekiem. Poprostu ma ograniczine możliwości i nie powinno sie ichg odżucać, wręcz przeciwnie.
Wtula sie w kwiatypolne,
wsłuchuje w śpiew ptaków.
W niebo spogląda,
słońce oświetla jej twarz blado-różaną.
Szczerym uśmiechem,
przywita każde stworzenie.
Pragnie skakać po chmurach,
wspinać się po górach.
pływać w morskiej wodzie,
jeżdzieć łyżwami po lodzie .
Choć zycie jej tego nie dało,
dziękuje za to co ma,
bo na jej twarzy uśmiech widnieje,
a do chłopaków zalotnie się śmieje.
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.