Uśpieni
Razem zasiedli w pokoju
przestając Ziemię ratować,
zajęci troską o niebo
nie zamienili już słowa.
Spragnieni chwili uniesień
płynącej z dusz ludzkich piosnki,
ze smutkiem skrzydła odpięli,
gdyż te już teraz nie niosły.
Ziemia więc sama została
z lękiem, że dzieci jej ciche.
Próbując zbudzić ich serca
tętniącym w niej ciągłym życiem.
I hartowała je mrozem,
by wzmocnić wciąż słabe ciała,
wodą zmywała z nich upór,
bez przerwy się odradzała.
Słońcu kazała spoglądać
i nie oszczędzać swej mocy
spiekocie co w żarze bólu
gorączką gości wśród nocy.
Ze strachu nieraz się trzęsła,
iż serca się nie otworzą,
że nie uniosą już skrzydeł
melodią, której nie stworzą.
Lękiem kuliła się w sobie,
by nagle wyrwać z uwięzi,
aby jej dzieci kochane
zbytnio stagnacją nie dręczyć.
Lecz one tylko płakały
w swych krzywdach tak zamroczone,
bogactwem dziejów zaklęte,
bez skrzydeł życia, uśpione.
Komentarze (18)
Bardzo intrygujący i płynny w czytaniu wiersz.
Pozdrawiam małgośka38:-)
b.d wiersz serdeczności śle
Piękny, nietuzinkowy wiersz:)
i smutek bywa piękny.
miłego wieczoru :)
przepiękny - głęboka refleksja w tym poetyckim
przekazie o nas - naszym świecie w którym żyjemy:-)
pozdrawiam
Ewaes, Waldi1, _Wena_
Dziękuję za zajrzenie i refleksje.
Życzę pogodnego wieczoru.
Powiało smutkiem. Warto powtórzyć słowa św.p. Jana
Pawła II " Niech zstąpi Duch Twój i odnowi oblicze
ziemi. Tej ziemi! A ja dodałabym: - Całej ziemi!
Pozdrawiam :)
trudno jest komuś podnieść się z kolan gdy krzywdy
innych ich przygniatają z tego powodu ziemia też
cierpi ... gdy z godności ją ludzie odzierają ...a
warto zadbać dla pokoleń... o to co nam ziemia daje
i czym nas żywi bo gdy ona nas pochowa ... by inni
mogli być szczęśliwi ...
Piękny jest :) pozdrawiam :*)
Dziękuję moim Gościom za czytanie i ciekawe refleksje.
Anuli-2 za prześliczną piosenkę:) podoba się.
Życzę miłego wtorkowego popołudnia:)
Smutny ale jakże pięknie poprowadzony... pozdrawiam
Witaj. Ten piekny wiersz jest takim poetyckim wolaniem
do ludzi, obudzcie sie i popatrzcie, ze to w was jest
moc aby odmienic oblicze Ziemi. Moc serdecznosci.
https://www.youtube.com/watch?v=tD9oBeApJ6k
Uwielbiam Sławę Przybylską, to dla Ciebie.
z przyjemnoscią się czyta taką poezję...pozdrawiam
ludzkość w swych lękach zamknięta odsunie się z
dziejami zostawiając ziemię na pastwę swych czynów