Uśpienie
Gromadzę sny, albowiem, przecież
łatwo umieścić je w plecaku.
Najłacniej służą do ucieczek,
nie przyginają zbytnio karku.
Osiodłać spadającą gwiazdę,
przeskoczyć iskrą zanim spłonie.
Piorun kulisty w drodze skradnę,
nie sparzy kiedy schwycisz w dłonie.
Cyt. Teraz twarzą w twarz naprzeciw,
zmilczę rzucone kiedyś słowa.
Oj, widzę grymas, czuję sprzeciw,
że zamilczeniem teraz knowam.
Nie chowaj do mnie tej urazy.
Wciąż razem, chociaż w oddaleniu.
Pod powiekami z twym obrazem
w cieniu, uśpieniu sny przeceniam.
Bezładnie zbieram i gromadnie,
niezręcznie lepię twoje ciało
ze słów bezdźwięcznych, które na dnie.
To wszystko co mi pozostało.
Nie wszystko, ale jednak mało.
autor
beorn
Dodano: 2016-12-19 18:55:56
Ten wiersz przeczytano 544 razy
Oddanych głosów: 6
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (5)
Wspaniały wiersz, ogromnie mi się podoba, potrafisz
Poeto słowem uwodzić, oj potrafisz:)
Interesujący wiersz
ładny wiersz:)
Zanim sie rozpłynę w twoich snach
pozwól spleść nasze szepty w jeden
niezgaszony
Niech trwa flirt
tańczy manueta
chroniąc naszych wyrafinowanych
wrażliwości przed światem
Zanim sie rozpłynę w twoim życiu
uwierz we mnie
Przepiękny wiersz!!!
Pozdrawiam :)