Uświęcona
Świat bez Ciebie byłby inny, z Tobą rodzi się poezja.
miłość bez miłości
zgniata serce
jak szmatki
kupione dla niej
dłonie uczepione pościeli
czekają
dusza błądzi
w pustyni rozpaczy
wysłała łzę
a myśli
myśli biegną
za nadzieją
szukając miłości
i co z tego
że uświęcona
Janina Raczyńska-Kraj z tomiku: Z tobą i bez ciebie
autor
Janina Kraj Raczyńska
Dodano: 2015-11-30 10:00:01
Ten wiersz przeczytano 1043 razy
Oddanych głosów: 10
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (16)
Oksani zgadzam się z Twoim komentarzem, mam nawet
wiersz o tym, że to miłość nas wybiera.
Dobrego dnia życzę :)
Właśnie, ona kocha a on tylko lubi i trudno zrozumieć,
dlaczego"tylko lubi"...Życiowa refleksja a jeszcze
dodam, że to nie my szukamy miłości to ona nas
odnajduje!
Dziękuję za miłe odwiedziny. Pozdrawiam :-)
ciekawa refleksja
Waldi, Blondynko - to racja miłość jak jest to już
dobrze, a jeszcze uświęcona, to ho, ho - "cymesik" :))
Dobrej nocy życzę
Miłość albo jest, albo jej nie ma:) Piękny przekaz
myśli. Pozdrawiam Janino niezwykle serdecznie-:)
Miłość ..uświęcona taka najpiękniejszą jest .. to na
pustyni nawet słońce przy niej niczym jest .
Mmama nie sposób z Tobą się nie zgodzić. Zależy
jednak, co rozumiesz pod pojęciem "miłość". Od siebie
dodam, że bez miłości (pisanej zarówno przez małe jak
i duże M) nijak nie można się uświęcić. Bo uświęcanie
jest jej wypadkową - to miłość steruje naszymi
działaniami. Mądrość i roztropność regulują
międzyludzkie relacje i bez miłości stałyby się
zwykłym wyrachowaniem.
Dziękuję za odwiedziny i podjęcie w komentarzu
ciekawego tematu-rozważania. Może jeszcze ktoś
zabierze głos w tym temacie.
Pozdrawiam
Prawdziwe uświęcenie nie oczekuje miłości Ta miłość ma
inne wyzwania dźwiganie krzyży które przylegają do
tego człowieka jak chleb powszedni
W początkowym okresie uświęcania oczekuje bo myśli że
tak będzie całe zycie Przechodzi okres przygotowania
do miłości wyższej Te ziemskie pragnienia nas
przygniataja zawężają krąg myślenia i stajemy sie
niewolnikami siebie i innych
Takie jest życie kiedy człowiek idzie przez lata
nabiera krok po kroku mądrości i roztropności i to
jest hard ducha i ciała którego trudno skusić wywrócić
Poruszyłaś ciekawy temat
p o z d r a w i a m
Ewa proponuję spróbować pisać wiersz w parze - ja na
swoim koncie mam takie -
:)) pozdrawiam
Virginia dziękuję za odwiedziny i za pozostawiony ślad
:)
Pozdrawiam
Limuze - ta pogoń za miłością ma smaczek - nie wiem
jak Ty, ale ja lubię taki stan: OCZEKIWANIE :))
cóż warte życie bez miłości,,,pozdrawiam :}
Podoba mi się też Twój komentarz Janino:) pozdrawiam
serdecznie
Pogoń za miłością
Halinko, a i z miłością łatwiej by było jakby też
wiersze w parach powstawały :))
Dobrego dnia życzę