Utopia
Marcinku nie wiem czy kiedyś to ujrzysz, ale nadzieja w twoje uczucie była utopią...
Wierzę w każde twe słowo,
Wierzę w każdy sen,
Wierzę w nasze uczucie,
Wierzę ... bo chcę!
Lecz po co dłużej w utopię mam wierzyć,
Po co cierpieć i z tobą być,
W zamian z kąta w kąt się snuć,
Płakać, z bólu umierać,
Skoro nigdy nie będziesz mój...
Nie oszukuj sam siebie, wtedy najbardziej cierpisz.
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.