Utracone emocjonalne życie...

Widzisz co zrobiłeś?
Całe życie w błocie
utopiłeś.
Kochałam Cię szczerze,
przez Ciebie w miłość
już nie wierzę.

Proszę Cię o jedno
ostatnia to już rzecz.
Gdy jutro otworzysz
powieki
uświadom sobie, że
odeszłam już na wieki.

Byłeś mego serca biciem,
chwilą, myślą całym życiem.
Może jeszcze odzyskam to,
co za stracone uznałam.

Więc żegnaj Mój Miły
i zabierz ze sobą serca
mojego wrak,
odchodzę, bo wiem,
że Twoją nie będę
i tak i tak.

autor

Olusiaaa

Napisany: 2008-05-08 Dodano: 2008-05-07 15:25:34

Ten wiersz przeczytano 601 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Bez rymów Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie