W utuleniu
Sen gasi lekko kandelabry myśli,
wpływają miękko do przystani ciszy,
może jak zwykle tęczą mi się przyśnisz,
i gdzieś z daleka tęskny list napiszesz.
Znowu pójdziemy ramię przy ramieniu,
serc wspólnym rytmem zachwycimy drzewa
i przytuleni na ławeczce w cieniu,
wchłoniemy strofy, które park wyśpiewa.
I jak przed laty oceanem spojrzeń,
skomponujemy sercu drogie wiersze,
wśród których motyl delikatnym lotem
uniesie w błękit rymy najpiękniejsze.
autor
magda*
Dodano: 2013-03-06 17:02:22
Ten wiersz przeczytano 1628 razy
Oddanych głosów: 22
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (20)
Pięknie, Magdo. Pozdrawiam
"unosi w błękit rymy najpiękniejsze"
i je nam tu, na naszym błękicie zostawił. Pozdrawiam,
podoba mi się :)
Romantyczny wiersz. Serce pisze najpiękniejszą poezję.
Pozdrawiam
Park śpiewa strofy - czule i delikatnie...
Serdeczności.
Czyta się śpiewająco ,stworzyłaś swoim wierszem
romantyczny nastrój ,który jest ukojeniem dla duszy:)
Pozdrawiam.E.
dla mnie ładny, ale czytam sobie bez
/kandelabry myśli/ i /oceanem spojrzeń/; pozdrawiam
i przytuleni na ławeczce w cieniu,
wchłoniemy strofy, które park wyśpiewa.
czytając rozmarzyłem sie w twoich wersach - i poczułem
ciepły podmuch na policzkach
Przepięknie, ciepło i delikatnie. Pozdrawiam
Może spływają miękko do przystani ciszy? Albo płyną
swobodnie? Żeby nie było cicho do (...)ciszy.
Rozumiem, że z rabanem do ciszy nie można, ale... no
właśnie:)
To tylko mała sugestia, a Ty zrobisz, jak uważasz.
Podziwiam za romantyczność o którą tak ciężko w
codziennym życiu :)
Przytuleni na ławeczce w parku...
chyba nie powiesz, że jeszcze
trzymał za rękę – przesada
Pozdrawiam serdecznie
Przepiękny wiersz Madziu!
Pozdrawiam milutko:)
Z Twojego wiersza emanuje spokój, który rozlewa się po
duszy czytelnika. Miło było przeczytać. Pozdrawiam:)
Ładne przenośnie, wiersz mi się podoba.
:)
U Ciebie zawsze można się ogrzać:))