Uwierzyć?

Choć mało, kto mi wieży zdołam uciec ze złej wieży
Ujrzeć prawdę chwilą smutku i katować się do skutku
Jestem apostołem duchowego toru
Żył honorem,prawdy zbiorem i miłości z Bogiem
Droga moja będzie cicha, szara i ponętna
Wiec, dla czego „ bardzo piękna???
Bo ze swojej skromności wytopię bramy miłości
Zwojem szczerości i prawdziwości będę panem
Będę cichym stróżem czyjejś woli i umierał z tym powoli

autor

lukasz_20

Napisany: 2005-01-20 Dodano: 2005-01-21 00:03:17

Ten wiersz przeczytano 472 razy

Oddanych głosów: 14

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Wiara

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie