uwięziona
pod lodową skorupą
próbowała dotrzeć
do słonecznych promieni
przegrała
kraina
nienarodzonej zieleni
na wieczność
skuta
krystalicznym chłodem
autor
Donna
Dodano: 2016-03-02 14:51:07
Ten wiersz przeczytano 4115 razy
Oddanych głosów: 69
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (76)
Brr, jak zimno! Może jest nadzieja? Jak tu przegryźć
taką zmarzlinę :)Pozdrawiam.
ładna, nostalgiczna miniatura:) pozdrawiam demona
Przepiękna miniaturka!
Pozdrawiam serdecznie:)))
całkowicie moje klimaty
refleksja i smutek
pozdrawiam
ta kraina skuta lodem i którą mróz przenika
to pozbawiona zieleni Antarktyka?
bo w mrokach nocy Arktycznie polarnej
za dnia zielenieją choć mchy i porosty marne..
Ładna lecz smutna miniaturka
pozdrawiam
Taką skorupę trudno przebić,
bardzo dobra miniaturka.
Pozdrawiam Danusiu:)
Mam taką nadzieję, jak Dorotka
Pozdrawiam:-)
udana refleksja pozdrawiam
Bardzo na tak...Pozdrawiam :)
Refleksyjne wiersz , i dużo w nim rożnych zakamarzysk
, uklony
Może się obudzi wiosną... Ładny wiersz demono,
pozdrawiam-:)
Dziekuje Panstwu za czytanie i komentarze.
Serdecznosci.
że Antarktyda taka?
tej to bym raczej nie rozmrażała, ale rozumiem, że to
metafora ludzkich uczuć - tutaj nie można uniknąć
zmienności pór roku. Czasami tylko te zimy trwają
trochę dłużej i są dotkliwsze.
choć tak niewiele słów, to daje duże możliwości
interpretacji. pozdrawiam.