W uwodzicielskiej magii...

W uwodzicielskiej magii
Poprzez siną noc
Podąża ścieżką krętą
Zagubiony mrok
W ciszy przestrzennej
Ogarnia mnie
Pochłaniając ostatnie dni

W uwodzicielskiej magii
Osamotnionych stron
Podąża poprzez rozkosz
Spowalniając krok
Naga Śmierć

W uwodzicielskiej magii
Kruczo czarnych skrzydeł
Wyłania się anioł
Z zamazaną twarzą
Rozlega się chaos
Rozsuwa się mrok
Niebiański sztylet śmierci
Zabiera nas...
Do siebie

Krew spływając po ścieżkach ran
Biciem serca odmierza czas
wiatr w przestrzeni kołysze mnie
odbierając resztę chwil
z tobą

W uwodzicielskiej magii
Okryta czernią śmierć
Podąża ścieżką dalej
Pozostawiając mnie
tu samą

W uwodzicielskiej magii
Doliną płyną łzy
Śmiech dawno już zanikł
Pozostał tylko wstyd
Przed Bogiem...

Krew spływając po ścieżkach ran
Biciem serca odmierza czas
wiatr w przestrzeni kołysze mnie
odbierając resztę chwil
z tobą

autor

Secret_Mirror

Napisany: 2005-09-29 Dodano: 2005-10-13 15:38:42

Ten wiersz przeczytano 649 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Mroczny Tematyka Fantastyka

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie