Uwolnić swą duszę..

dla wszystkich ,którzy wybierają sie w podróż..

Gdy wyjeżdżasz za swego miasta mury..
taki smutny i ponury....


łzy juz w oczkach wyczekują,
wnet się na policzki posnują..

myślisz :nie chcę wcale tego,

nie chcę przeżycia nowego,

chcę przyjaciół swych ogladać,

miast na niebo nad Triestem spogladać..

Ale drogi druchu mój czy nie piękny stan jest twój?

przecież świat wielki tak
są marzenia gdzieś tam...
tam daleko poza morzem ,
tam gdzie widzisz srebrną zorzę...

spójrz ponad gwiazdy i pomyśl ...
jak wspaniałe życie jest
,gdy w podróży serce twe

kiedy myśli ponad głową.....
warto przeżyć,
daję słowo...

dla Lovreca:D bo jesteśmy na siebie skazani...

autor

Undomiel Erendill

Napisany: 2007-01-31 Dodano: 2007-01-31 16:30:01

Ten wiersz przeczytano 644 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Wolny Klimat Radosny Tematyka Przygoda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie