Wiersze SERWIS MIŁOŚNIKÓW POEZJI GRUPA AUTORÓW BEJ

logowanie
Zaloguj
Nie pamiętasz hasła?
Szukaj

VADEMECUM POETY

możesz mnie gnębić słowami
krytyką co mnie wzbogaci
nie oszczędzaj gdy czujesz
niedosyt w wizjach
gdy sens się wypaczył

wbijaj mnie na pal tęsknotą o niezwykłym
rany twórz bolesne jesteśmy wspólni
niech tworzą się nowe najnowsze bez rozstajów
ale otwórz się na mnie prawdą ludzką
i nie mów nigdy że jestem wariatem zwykłym

sentymentalnym romantycznym z innej epoki
bo przecież jestem bo pragnę zamienić
to czego niedostatek w dobro a śnię o tym
o świecie kryształowym szlifowanym życiem
proste słowo mocne ma barwy kruszców trwałych

może gniew i wiara otworzy natury odruchy?
wymaże troskę z twoich smutnych oczu
odkrycia siebie w żywym uczuciu zabrzęczą nuty
czy wiesz że tam rozległości i poziomy
przestrzeni nieskończonych barwne czekają?

rzucam garść rodzynków w ogień
niech zapach sadów wyobraźnię oczyści
pokryje dawne cienie naloty zawiści i nienawiści
teatralne gesty wymuszane w obronie
słyszysz? cały czas skrzypce zawodzą
i zdejmij brudne kalosze gdy wchodzisz
mrzonki o władzy nad duszą niezgłębioną poezji

gołębi nie widać na białym
wypij na zgodę i śpiewaj wędrowny
błękitny łyk z rosą cierpienia wymieszany
/UŁ/


Vademecum - (łac. vade mecum - pójdź ze mną;
Idea,osobowość człowieka zwłaszcza pod względem równowagi między namiętnościami i rozwagą, światopogląd, usposobienie, system wartości;/encyklopedia/

Pozdrawiam serdecznie Wszystkich:)

:) Nie gniewam się Wojtusiu stary wiersz, ale nie teraz.Zawsze coś poprawiam przed wydaniem.Inwersje nie są moim stylem, tylko znaczenie nieraz powierzchownie objęte spojrzeniem czytającego, bez znajomości istoty, sprowadzić może do lakonicznych uproszczeń formalnych.Wyjaśniam- vademecum narzuca
moralizowanie, czego chciałam uniknąć. Mistrzowie, to cała literatura,a współcześni którzy tworzyli i wyszli nawet w daleką przyszłość a jeszcze nikt ich nie prześcignął a też ci co tworzą teraz. Tak przy okazji moja skromna uwaga. Dziękuję Ci bardzo,krytyka to dystans. Nie wpadam w samozachwyt, jak wiesz. Pozdrawiam:):)

komnen:)inaczej Poeto, którego bardzo lubię i szanuję A więc wiersz spełnił zadanie ,bo ludzie odczytali- nie widać gołębia na białym- A więc teraz Twoja logika w kulturalny sposób ,ale tylko tak nauczająca może pomóc ludziom Ale niezależności poetów nie przekraczaj,
szanuj ludzi, nie dotykaj ich osobiście, bo to wywyższanie się nie godne Poety.Czytam i opiniuje tylko te które mnie zainteresują lub Autor pragnie poprawy.Zawsze doceniałam Twoje surowe spojrzenie i tu dziękuję za krytykę, także do niektórych moich A więc bez podtekstów pomagaj ludziom bo bardzo,bardzo potrzebna pomoc i czekają na Twoje rady Czekają też na wskazówki wszystkich lotnych dobrych i mądrych w wyobraźni Poetów,bo mimo, że zaprzeczasz wiesz! są talenty na beju! Oni nie zagrożą Tobie, innym,tylko będą tworzyć coraz piękniej,aby mieć oddech ale tylko własny.Doświadczenie trudne w tworzeniu. Pozdrawiam Cię bardzo ciepło komnenie i wybacz niedoskonałość słowną,jest pretensjonalne, bo szczere, to moje vademecum. Prawdę swoją piszę.Różnie :)Nigdy natomiast nie wyprę się siebie,/warsztat/ bo poezja to odczuwanie, nie instrukcja.Pod Twoją rozwagę do zastosowania. Dziękuję za Twoje odważne wystąpienie Brawo!:):)

napisany Warszawa,1.10.2007 ula2ula

autor

ula2ula

Dodano: 2009-11-24 10:52:55
Ten wiersz przeczytano 1514 razy
Oddanych głosów: 33
Rodzaj Toniczny Klimat Romantyczny Tematyka Sztuka
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
zaloguj się aby dodać komentarz »

Komentarze (29)

Polak patriota Polak patriota

Ula-Jeśli lękasz się krytyki, będziesz tutaj tak
pomykać jak grubaśne wstrętne szczury, które choć się
patrzą z góry to ogony podwijają, szybko z Beja
uciekając. Głowa do góry. Przepędźmy wstrętne,
pasożyty- szczury ! Serdecznie pozdrawiam. Na tak.

T&T T&T

"otwórz się na mnie prawdą ludzką" te słowa wbiły mnie
w ścianę... wiszę... dziękuję

kazap kazap

Ula ...jestem pod wrażeniem....podziwiam ciebie i
chylę czoła....tak pamiętajmy o człowieczeństwie...i
jacy jesteśmy...Ula....wiersz z dużym
plusem..pozdrawiam...

szarman szarman

Moje zdanie..pozwólmy pisac innym jak to czuja i
miejmy szacunek do ich twórczości a to czy przejdziemy
do następnego rozdziału zależy od tego jak docenią nas
inni. Każdy ma prawo do wyboru autora, który jest jego
idolem i nie możemy nikomu zabronić czytać i
krytykować jego wierszy to jest normalne ludzkie prawo
każdego człowieka a w jaki sposób to robimy to już
zależy od nas samych i od naszego poziomu wrażliwości
i wiedzy.

komnen komnen

sorry ula, ale to jest pretensjonalne, a na pewno nie
ma nic wspólnego z vademecum; przykro mi, że dołączasz
do grona bejowiczów , którzy kultywują fałszywe
przekonanie, że wystarczy pleść co im "myśl na papier
przyniesie" i jest wspaniale, świadczą o tym m.in.
twoje wpisy pod kazapem; przez brak krytyki i
samokrytycyzmu autorów "bej schodzi na psy", staje
się pośmiewiskiem; dokładasz do tego swoją cegiełkę,
tak jak jeszcze kilka innych osób, a to smutne;

G72A G72A

:) - sympatii. Pozdrawiam ciepło

Stell Stell

pytanie - dlaczego piszemy, dlaczego ślęczymy nad
białymi kartkami czy ekranami laptopów, poprawiamy,
kombinujemy czasami liczymy sylaby, szukamy rymów,
dlaczego? Czy nie lepiej jest siąść spokojnie przed
telewizorem czy opalić jakąś nową gierkę na kompie .
Prosto łatwo i przyjemnie. Każdy z nas zostawia w tych
tekstach cząstkę siebie każdy coś z siebie oddaje i to
jest chyba najważniejszą częścią naszego pisania. Więc
nie ma powodów by się z tego przed kimkolwiek
tłumaczyć. Piękny wiersz Ulu

abażur abażur

ula2ula, to jest właściwie twoje twórcze
credo(wyznanie wiary). ostatnie trzy wersy "gołębi nie
widać na białym/wypij na zgodę i śpiewaj
wędrowny/błękitny łyk z rosą cierpienia wymieszany" są
dla mnie całością. pozdrawiam bardzo+)

frytka frytka

Uczyć powinniśmy się całe życie(szkoda tylko ,że nie
wszyscy to rozumieją)
bardzo fajnie napisane duży PLUS mnie osobiście do
serca przemówiły daw wersy,,rzucam garść rodzynków w
ogień
niech zapach sadów wyobraźnię oczyści" ja rzucam
weirauch(nie wiem jak to sią nazywa po Polsku chyba
kadzidełko) ;-)
ula2ula piszesz duszą i sercem tak trzymaj.

Ozim Ozim

Otrząsam się powoli :)
"sentymentalnym romantycznym z innej epoki
bo przecież jestem bo pragnę zamienić
to czego niedostatek w dobro a śnię o tym
o świecie kryształowym szlifowanym życiem
proste słowo mocne ma barwy kruszców trwałych"
Moim zdaniem każdy prawdziwy poeta powinien się pod
tym wersem podpisać :)
Hm Świetny wiersz po prostu :)
Zajmę się może otrząsaniem z pozytywnego wrażenia :)
Pozdrawiam ciepło

wibo wibo

Oby wszyscy takie vademecum poznali pewnie łatwiej
będą pięknie pisali-pozdrawiam,nie ma co tu komentować
lecz w zachwycie słów się delektować.

voytek.72 voytek.72

Krytyka (łac. criticus - osądzający) – analiza i
ocena dobrych i złych stron z punktu widzenia
określonych wartości (np. praktycznych, etycznych,
poznawczych, naukowych, estetycznych, poprawnych) jako
niezbędny element myślenia.
Może dotyczyć wielu dziedzin np. nauki (krytyka
naukowa), poprawności formalnej (krytyka logiczna),
poprawności merytorycznej (krytyka merytoryczna lub
krytyka empiryczna), metod (krytyka metodologiczna),
etc.
W mowie potocznej wyraz krytyka oznacza zwykle
wystąpienie (słowne lub pisemne) przeciwko jakiemuś
zjawisku, osobie, faktowi lub sposobowi rozwiązania
problemu i jest powiązane z negatywną oceną tych
faktów. W skrajnej postaci może też być synonimem tzw.
nagonki. … I tak większość z nas zazwyczaj nie
lubi krytyki bo utożsamiają ją sobie z jej potocznym
znaczeniem. Słysząc słowo krytyk widzimy faceta z
szyderczym uśmiechem, jadem ściekającym po zębach i
zacierającego ręce. I pewnie jakiś odsetek osób takich
właśnie jest. Ale są też osoby które po prostu
wyrażają swoją opinię, swoje zdanie i swój pogląd na
temat danego wiersza, albo jakieś uwagi co według nich
można by zmienić, poprawić albo całkiem wyrzucić. A
autor jest od tego aby zdecydował czy dana wypowiedź
coś mu daje, czy tylko ją sobie przeczyta i powie
:”to nie dla mnie”. Takie uwagi mogą być
też pomocne przy pisaniu następnych tekstów, a także
dla osób czytających komentarze: „acha może ja w
ten sposób postapię przy swoim wierszu”. Myślę,
że warto się na krytykę nie obrażać (choć, fakt, bywa
to trudne) albo z osoba opiniująca porozmawiać (bej co
prawda nie daje zbytnio takich możliwości, pod
wierszem, ale pozostaje gg lub mail). Na beju ludzie
boją się pisać że cos im się nie podoba, bo przez to
można nie zyskać iluś tam punkcików, Tylko trzeba
sobie zadać pytanie czy zależy nam na punktach, czy na
dobrym pisaniu? A nieuzasadnione poklepywanie autora
kiepskiego tekstu ma tez złe strony, utwierdza go w
przekonaniu „tak jestem wielki” choć w
rzeczywistości... :-/ Ale to już sobie samemu trzeba
pdpowiedzieć na czym nam zależy. // Co do pytania
postawionego przez V.K. Jak pisać? Czy się wzorować?
Myślę że każdy powinien pisać po swojemu i w warstwie
tekstowej wyrażać przede wszystkim siebie, a co do
tzw. warsztatu, konstrukcji wierszy, ich budowy warto
jednak podpatrywać tych najlepszych i przede wszystkim
współczesnych. Żyjemy tu i teraz, nasze wiersze to tez
w jakim s tam stopniu zapis naszych czasów, pewnie
niewiele z tego zostanie dla przyszłych pokoleń (och,
jaki patos ;) ) ale może... Kochanowski, Mickiewicz,
Leśmian, Baczyński czy nawet Poświatowska, oni już
byli i wnieśli dużo. Powielanie tych wzorów wydaje się
takim nic nieznaczącym kręceniem się w kółko. Sztuka
dla sztuki. Warto sięgac po nowe, nieznane, oczywiście
nie za każda cenę i tylko, ale próbować nie zaszkodzi.
// Jeśli chodzi Ula o twój wiersz to mówisz w nim to
co chcesz powiedzieć, widać tez tu cała Ciebie. Ale ja
mam jednak zastrzeżenie, chodzi mi o te inwersje które
nagminnie stosujesz, może i one są częścia
„Twojego stylu” ale ja, jak to już wyżej
napisałem, powiem, ze mi to przeszkadza w czytaniu, bo
bez nich wiersz staje się wyraźniejszy i bardziej
czytelny. Pozwolę sobie zatem na swoją wizję
tekstu, tak jak widziałbym to ja, mam nadzieję że się
nie pogniewasz ;) - pozdrawiam :)) --->


„VADEMECUM POETY”

możesz mnie gnębić słowami /
krytyką co mnie wzbogaci /
nie oszczędzaj gdy czujesz /
niedosyt w wizjach /
gdy sens się wypaczył /-/

wbijaj na pal tęsknotą o niezwykłym /
twórz rany bolesne jesteśmy wspólni /
niech staną się nowe najnowsze bez rozstajów /
ale otwórz się ludzką prawdą /
i nie mów że jestem zwykłym wariatem /-/

sentymentalnym romantycznym z innej epoki /
bo przecież jestem bo pragnę zmienić /
niedostatek w dobro a śnię /
o świecie kryształowym szlifowanym życiem /
proste słowo ma barwy trwałych kruszców /-/

może gniew i wiara wzbudzą odruchy natury /
wymażą troskę z twoich smutnych oczu /
i w żywym uczuciu zabrzęczą nuty /
czy wiesz że tam czekają rozległości /
i poziomy nieskończonych barwnych przestrzeni /-/

rzucam garść rodzynków w ogień /
niech zapach sadów oczyści wyobraźnię /
pokryje dawne cienie naloty zawiści i nienawiści /
teatralne gesty wymuszane w obronie /
słyszysz cały czas skrzypce zawodzą /
i zdejmij brudne kalosze gdy wchodzisz /
w mrzonki o władzy nad niezgłębioną duszą poezji /-/

na białym nie widać gołębi /
wypij na zgodę i śpiewaj wędrowny /
błękitny łyk wymiesza się z rosą cierpienia /---/

Alodia Alodia

Jak zwykle tajemniczymi drogami prowadzisz myśl i
bardzo dobrze,masz swój rozpoznawalny styl.Pozdrawiam
serdecznie:)

ula2ula ula2ula

v.k.:)poddany dylemat czy iść manierą mistrzów czy
swoim widzeniem Poddana ważna myśl.
Manierą iść to próba przeskoczenia mistrza też jego
powielanie i idem per idem Wzór często niedościgły.
Kierunek utorowany to zamiar tworzenia artyzmu?

jardut:) uczyć się od starych i iść swoim widzeniem
Tak metodą prób i błędów, sprawdzenie siebie w formach
różnorodnych
i czytanie da wiedzę, czy idziesz w dobrym
kierunku,własnym.

Art123:) Krytyka z tworzenia się bierze.Jest czasem
odmienna od wrażliwości ale jest nieodłącznym lustrem
Tak zgadzam się lament nie pomaga tylko spojrzenie z
dystansu na rację otworzy drogę do pewnego stanu
obiektywizmu.
Według mnie obiektywizmu nie ma to utopia, ale
świadomość punktu w którym jesteś nieraz innych oko
wypatrzy
Samokrytycyzm rozwija się w miarę stawiania sobie
coraz to wyższych celów.

julka56:) mieć dystans do siebie, patrz czy umiesz
tworzyć
wtedy krytykuj Nie krzywdź innych, a nauka gdy dajesz
nie zawsze jest wchłonięta, bo każdy musi wybrać swoją
rację.
Tylko własny rozwój i trud pozwala docenić starania
innych Dziękuję
że wierzysz we mnie.To mi daje nadzieję.

jarlmostan:) nawet gdy masz szlak, wszystko zależy od
zgody, zaufania i kierunku.
Zawsze jestem dla innych i staram się pomóc na miarę
swoich doświadczeń i czasu.

burras:) bardzo zgłębiona myśl przytoczę bez pomyłek
Coś raz powiedziane już nie jest :nowe" Tylko nowe
myśli ...pisz(my) swoje..
A więc myśl to pamięć o zasłyszanym przeczytanym a
więc gdy Twoje kredo
ustalasz przyjmujesz widzenie i tylko wtedy To grunt
światopogląd,vademecum.
Ale gdy rzucasz na papier publikujesz streszczając
większe lub przytaczasz nawet w całości kontekst
za swój utwór przedstawiasz, to powielanie czyjejś
duszy.
Nie ważne wtedy przygwizdy, bajery krajobrazowe.Ktoś
już to wypowiedział,odkrył.
Nowe to też zgłębianie słów już znanych ale o nowe
wartości
a więc odkrywanie zjawisk a także nowych pojęć.

Nel-ka:) styl jest wciąż wypracowywany ale płynny i
wciąż jestem niezadowolona
bo wypowiedzenie siebie to oddech duszy wciąż
niespokojny bo tyle
na świecie ekscytacji,więc warsztat wciąż poprawiany.
Ale swoją drogą niezależną,długą chociaż trudną.
Lubię też czytać utwory mistrzów i poszukiwać tropów
do nowego,czego nie dotknęli.

dr Hause:)to kontekst satyryka ale wiem że bez wiary w
człowieka
i tolerancji nie odnajdzie drogi do swojego spełnienia
jedynie
zaspokoi prużność i egoizm a to zatrzymanie w
rozwoju.Samogłaskanie to narcyzm noworodka ha ha ha
Dojrzewanie, to gdy źródło potrzeb znajduje się
wewnątrz, zaś źródło ich zaspokajania na zewnątrz ja.
Tak! widziałam Twoją wykreowaną twarz Taką kochają
kobiety całego świata
a ja zastanawiam się dalej czy to najważniesze i czy
idole to wzór
gdy powielanie i wstyd bo Wtedy posyłam myśli do
niewinnego idola o szacunek, nie do Ciebie.
I jak wtedy mogę Ci wierzyć,że mówisz prawdę.Poezja i
człowiek to wiarygodność,
tylko boty nie mają duszy, tylko rozmiar systemu.

Zdzisław:) forma inaczej żywy osobisty nastrój,kultura
otacza pięknie treść, jest wtedy utwór całością

Zora2 wniosek korzystać z rad warsztatowych iść jednak
własną drogą:)

Clark:) uczucia kierują moją ideą czuję,że muszę
pracować nad stylem, ale piszę,aby trenować.W
podtekście
będzie to rozwój własnej drogi.

Henio:) warością jest krytyka gdy traktuje na zasadzie
równości.
Prawda- nikt nie jest wyzszy lub niższy Mądrość to
skromność, bo uczymy się do końca życia.Pomoć komuś,
aby pisał piękniej
i mieć z tego radość.Popularność różne konie dosiada,
a podnieść myśl czyjąś to jakby mu słońce zaświecić
Odczuwanie w poezji to wewnętrzny rozwój ale
wrażliwość zawsze nawet gdy nie zgłębi, zatrzyma się
bo ma wyobraźnię czułą i odbiera emocję.

Zyta:)
Sztuka jak i krytyka prawdę wypowiada.Inaczej
manipulacja.
Poddawanie się modom czy też manierom układów, trendom
bo tak wypada, albo bo ktoś się pogniewa, bo kiedyś
pomógł albo może mnie zauważy
to brak twarzy człowieka.W sztuce, gdy liczymy tylko
pieniądze i pochwały, ona coraz marniejsza.

sylwiam71:)
Ludzka szczerość jest pod znakiem zapytania
nieraz.Odczuciem prawdy kieruje się serce i
wrażliwość.
My ludzie nie jesteśmy idealni,często kierowani złudną
podsycaną konkurencją /a w sztuce przecież są względy
estetyki
piękno odczuwalne przez energię serca/ popadamy w
nieuzasadnioną zazdrość ponieważ nie to co inni już
dostali jest ważne
nie znajomości wiedzy tylko własne dokonania.Tylko
zdrowa dusza bez podniet odróżni sztukę i zrozumie,że
uśmiech to samookreślenie siebie
i szacunek dla różnorodności co wzajemnie wzbogaca
Piękno się wtedy rozrasta, gdy tolerancja.
maltech:) anatea:) pisać swoim rytmem to ciekawe
anatea dodaje przecież to samo przeżywam a inaczej
opisuję
Zgadzam się Pisać tak aby zaciekawić pobudzić stworzyć
precedens bo każda myśl tworzy nowe inne,zmienia świat
poprzez doświadczone swoją miarą piękne iskrzenie
duszy Poezja musi być żywa,jak miłość, bo jest życiem
człowieka w dązeniu do szczęścia

Mamy wiele wniosków, jak prowadzić swoje
tworzenie.Przepraszam,że nie mam czasu na
komentarze,znów nawrót grypy:(
Bardzo dziękuję za czytanie i pozdrawiam ciepło
WSZYSTKICH:):):)

anatea anatea

pisać swoje , to co dusza pisać każe, każdy jest inny
i czuć to w wierszach, Twoich również. ja np. nie
potrafię pisać tak jak Ty i wcale nie zamierzam
próbować.podoba mi się to co tworzysz, lecz moja bajka
jest inna a o tym samym przecież, pozdrawiam:)

Dodaj swój wiersz

Ostatnie komentarze

Wiersze znanych

Adam Mickiewicz Franciszek Karpiński
Juliusz Słowacki Wisława Szymborska
Leopold Staff Konstanty Ildefons Gałczyński
Adam Asnyk Krzysztof Kamil Baczyński
Halina Poświatowska Jan Lechoń
Tadeusz Borowski Jan Brzechwa
Czesław Miłosz Kazimierz Przerwa-Tetmajer

więcej »

Autorzy na topie

kazap

anna

AMOR1988

Ola

aTOMash

Bella Jagódka


więcej »