VADEMECUM POETY

możesz mnie gnębić słowami
krytyką co mnie wzbogaci
nie oszczędzaj gdy czujesz
niedosyt w wizjach
gdy sens się wypaczył

wbijaj mnie na pal tęsknotą o niezwykłym
rany twórz bolesne jesteśmy wspólni
niech tworzą się nowe najnowsze bez rozstajów
ale otwórz się na mnie prawdą ludzką
i nie mów nigdy że jestem wariatem zwykłym

sentymentalnym romantycznym z innej epoki
bo przecież jestem bo pragnę zamienić
to czego niedostatek w dobro a śnię o tym
o świecie kryształowym szlifowanym życiem
proste słowo mocne ma barwy kruszców trwałych

może gniew i wiara otworzy natury odruchy?
wymaże troskę z twoich smutnych oczu
odkrycia siebie w żywym uczuciu zabrzęczą nuty
czy wiesz że tam rozległości i poziomy
przestrzeni nieskończonych barwne czekają?

rzucam garść rodzynków w ogień
niech zapach sadów wyobraźnię oczyści
pokryje dawne cienie naloty zawiści i nienawiści
teatralne gesty wymuszane w obronie
słyszysz? cały czas skrzypce zawodzą
i zdejmij brudne kalosze gdy wchodzisz
mrzonki o władzy nad duszą niezgłębioną poezji

gołębi nie widać na białym
wypij na zgodę i śpiewaj wędrowny
błękitny łyk z rosą cierpienia wymieszany
/UŁ/


Vademecum - (łac. vade mecum - pójdź ze mną;
Idea,osobowość człowieka zwłaszcza pod względem równowagi między namiętnościami i rozwagą, światopogląd, usposobienie, system wartości;/encyklopedia/

Pozdrawiam serdecznie Wszystkich:)

:) Nie gniewam się Wojtusiu stary wiersz, ale nie teraz.Zawsze coś poprawiam przed wydaniem.Inwersje nie są moim stylem, tylko znaczenie nieraz powierzchownie objęte spojrzeniem czytającego, bez znajomości istoty, sprowadzić może do lakonicznych uproszczeń formalnych.Wyjaśniam- vademecum narzuca
moralizowanie, czego chciałam uniknąć. Mistrzowie, to cała literatura,a współcześni którzy tworzyli i wyszli nawet w daleką przyszłość a jeszcze nikt ich nie prześcignął a też ci co tworzą teraz. Tak przy okazji moja skromna uwaga. Dziękuję Ci bardzo,krytyka to dystans. Nie wpadam w samozachwyt, jak wiesz. Pozdrawiam:):)

komnen:)inaczej Poeto, którego bardzo lubię i szanuję A więc wiersz spełnił zadanie ,bo ludzie odczytali- nie widać gołębia na białym- A więc teraz Twoja logika w kulturalny sposób ,ale tylko tak nauczająca może pomóc ludziom Ale niezależności poetów nie przekraczaj,
szanuj ludzi, nie dotykaj ich osobiście, bo to wywyższanie się nie godne Poety.Czytam i opiniuje tylko te które mnie zainteresują lub Autor pragnie poprawy.Zawsze doceniałam Twoje surowe spojrzenie i tu dziękuję za krytykę, także do niektórych moich A więc bez podtekstów pomagaj ludziom bo bardzo,bardzo potrzebna pomoc i czekają na Twoje rady Czekają też na wskazówki wszystkich lotnych dobrych i mądrych w wyobraźni Poetów,bo mimo, że zaprzeczasz wiesz! są talenty na beju! Oni nie zagrożą Tobie, innym,tylko będą tworzyć coraz piękniej,aby mieć oddech ale tylko własny.Doświadczenie trudne w tworzeniu. Pozdrawiam Cię bardzo ciepło komnenie i wybacz niedoskonałość słowną,jest pretensjonalne, bo szczere, to moje vademecum. Prawdę swoją piszę.Różnie :)Nigdy natomiast nie wyprę się siebie,/warsztat/ bo poezja to odczuwanie, nie instrukcja.Pod Twoją rozwagę do zastosowania. Dziękuję za Twoje odważne wystąpienie Brawo!:):)

napisany Warszawa,1.10.2007 ula2ula

autor

ula2ula

Dodano: 2009-11-24 10:52:55

Ten wiersz przeczytano 1524 razy

Oddanych głosów: 33

Rodzaj Toniczny Klimat Romantyczny Tematyka Sztuka

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie