Vanitas

Deus artifex miał atak serca,
Wilczych ciąg myśli niby morderca,
Bez sztuki kochania omnia vanitas!
Z ruchu mych warg nikt już nie czyta...

A szepczę ciąg myśli niezrozumiały
Dla aroganckich poetów wspaniałych
Z woli Twojej muzo przeklęta!
W umyśle - gąbce ciągle zamknięta.

Nie łaknę sławy tylko potęgi!
By w słowa światy ubrać wspaniałe,
Nie liczę dni poetycznej męki
Dedykuję to Tobie - Sztuko - na chwałę!

autor

Archangel

Napisany: 2008-12-31 Dodano: 2009-01-26 18:18:06

Ten wiersz przeczytano 764 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Rymowany Klimat Rozmarzony Tematyka Sztuka

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie