Verba volant, scripta manent

Klnąć się na miłość,
Nie mam już siły,
Klnąć na uczucia,
Które życie wskrzesiły,
Klnąć że nie znam uczucia miłości,
Klnąć że nie poznam życia radości,
Że nie stworzone uczucie wielkie,
By zniszczyć inne uczucia wszelkie,
Zaglądam w głąb siebie,
ląduje na glebie,
Swej ziemi obiecanej,
Po narodzinach drogi obranej,
Idę przed siebie nie patrząc wstecz,
Złym swym uczuciom wołam:
Precz! Precz!
Nie znając siebie, nie poznam miłości,
Nie wyrzecze nigdy ody do radości,
Nie znalcze niewiedzy, Która w Głowie mej siedzi,
Dumna z siebie dusza,
Wciąż bredzi, Tylko bredzi.

autor

PezeT

Napisany: 2007-01-03 Dodano: 2007-01-04 17:19:44

Ten wiersz przeczytano 622 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Nieregularny Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie