[W księżycowym sadzie…]

W księżycowym sadzie
Nieopodal strumienia
Pamiętam, jak skradłeś
Wszystkie moje zielone marzenia.
Wyrwałeś im skrzydełka,
włożyłeś do purpurowego pudełka
i zakopałeś daleko stąd.
A ja biedna siedzę tu,
Płaczę tu.
Gdzie te marzenia?
Gdzie te wspomnienia
Z tamtych anielskich lat?
Tak prosto zakończyć,
Tak łatwo zabrać,
Lecz trudno zapomnieć
Tych anielskich lat.
Za bezkształtnym płotem,
Za wklęsłym pagórkiem,
Zostało wszystko
Z tych anielskich lat.
To było w księżycowym sadzie,
Nieopodal strumienia.
Jeszcze dziś pamiętam,
Jak skradłeś te zielone marzenia.

autor

Alex@

Napisany: 2006-11-09 Dodano: 2006-11-19 12:01:29

Ten wiersz przeczytano 502 razy

Oddanych głosów: 7

Rodzaj Bez rymów Klimat Rozmarzony Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie