* (w nas...)
w nas
jest tyle mgieł
że można by pokryć wszystkie
wystające kanty traw
nie wiem jak jeszcze
dogadujemy się
jaskółki drą się
w eterze gwar
płoną lasy, których tutaj nie ma
więc może to nie
my
?
od tego zamętu
boję się że
pękną ściany
boję się że to nie wiosna
że już pomyliłam wszystkie
pory roku
pokrywa mnie szron
twojego dotyku
i płomień spojrzenia
jak bursztynowe oko sowy
w ciemnościach
nie zasypiam
nie pakuję się
wyjeżdżam na inny kontynent
w pidżamie
[to bar po drugiej stronie ulicy
podróż we mgle nie jest długa
znam ją od lat
wydeptałam drogę
autor
Marta Surowiecka
Dodano: 2018-04-17 00:15:50
Ten wiersz przeczytano 622 razy
Oddanych głosów: 9
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (10)
Bardzo wymowny Jak dla mnie dramatyczny
Swietne metafory
Bardzo się podoba
Podziwiam
nie zasypiam
nie pakuję się
wyjeżdżam na inny kontynent
w pidżamie
[to bar po drugiej stronie ulicy
podróż we mgle nie jest długa
znam ją od lat
wydeptałam drogę
Pozdrawiam serdecznie :)
Fantastyczny !! Nietuzinkowe metafory. Wydłubałam
rodzynkę dla siebie / pokrywa mnie szron
twojego dotyku
i płomień spojrzenia* / Pozdrawiam ciepło :)
W dniu urodzin życzę spełnienia marzeń i samych
radosnych i szczęśliwych dni oraz nieustającej weny :)
skasował się niechcący, może później go dam, szkoda że
nie ma opcji przywróć
Interesujący wiersz, okraszony smutkiem pozdrawiam
serdecznie!)
Wczytując się w strofy, wiersz zyskuje.
Pozdrawiam Marto paa :)
świetnie piszesz.
Ja za Agrafka.
Pozdrawiam:)
Przeczytałam. I skasowany też. Wiesz, że są świetne ;)
*ale też fajny
wiersz 'listy' o optymistycznych psach i
pesymistycznych ludziach bardziej mi się podobał. Ten
wygląda troszku chaotycznie