***\W nierealnej przestrzeni

Oto co czasami wspomnienia potrafiły ze mną zrobić:

W nierealnej przestrzeni
między zmrokiem a świtem
powietrze ma zapach
najdroższych perfum
na dywanie snów
uśmiechają się wiosenne stokrotki
zeszłoroczne lato zamyka się
w jednej kartce kalendarza.

Mój stęskniony wzrok
wędruje po zielonych liściach drzew
pomieszanych z błękitem naszego nieba
co dzień zatrzymuje się
w najbardziej szarym punkcie mego świata
i powoli umiera.

Wszystko wygląda
na pozór tak samo
ale wszystko jest niczym
gdy nie ma TAM Ciebie

Było.... minęło... Teraz jest lepiej:)

autor

martusiaaaaaa

Napisany: 2006-04-25 Dodano: 2007-04-26 19:15:38

Ten wiersz przeczytano 580 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Wolny Klimat Romantyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie