*W sieci*

napisałam ten wiersz pod wpływem chwili, teraz jest lepiej...

Oplata mnie
w kokon
pomału
delikatnie
zwiewną pajęczyną nicości
i nie czuję
kiedy zaczynam się dusić
nie mogę się ruszyć...
Dopadła mnie
wpadłam w sieci
mieszkam w kokonie samotności...

Dziękuje Wam moi drodzy, dzięki Wam dostałam zieloną stalówkę z czego się bardzo cieszę, a zaczynając tutaj niczego się nie spodziewałam... Zawdzięczam Wam to, że tu jestem. Pozdrawiam Wszystkich cieplutko:-))

autor

Violetus Pospolitus

Napisany: 2007-03-22 Dodano: 2007-03-25 01:03:15

Ten wiersz przeczytano 542 razy

Oddanych głosów: 41

Rodzaj Bez rymów Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie